دنیای سایه

خواهم حرفی زد اگر چشمهایت بگذارد

تو برو خود را باش

خوشا ان روزگارانی که در خردی جوان بودم  به سان خنده ای کوچک برای خود جوان بودم  خوشا ان لحظه های ناب در آغوش بید و گل  میان شاخه های بید بن ها می خروشیدم.....

...

گر چه از عقل گران لنگر فلاطونیم ما کار با اطفال چون افتاد مجنونیم ما سرو آزادیم، ما را حاجت پیوند نیست هر که از ما بگذرد چون آب، ممنونیم ما نارسایی باده ما را ز دوران مانع است گر حصاری در خم تن چون فلاطونیم ما چشمه کوثر نمی سازد دل ما را خنک تشنه بوسی از آن لبهای میگونیم ما از حجاب عشق نتوانیم بالا کرد سر در تماشاگاه لیلی بید مجنونیم ما شکوه ما نعل وارونی است از بیداد چرخ ورنه از غمخانه افلاک بیرونیم ما در وجود خاکسار ما به چشم کم مبین کز سویدا نقطه پرگار گردونیم ما چون صدف گر آبرو را با گهر سودا کنیم پیش طبع بی نیاز خویش مغبونیم ما ...

امروز متوجه شدم دیگه نمیتونم مثل سابق متن و شعر های گیرا بنویسم !....💔💔